Antalya w historii Turcji

ANTALYA DAWNIEJ I DZIŚ

Dormitorium Attalos jest oryginalnym znaczeniem nazwy Antalya, założonej przez Attalosa II. Kiedy królestwo Pergamonu dobiegło końca (133 p.n.e.), miasto przez krótki czas było niezależne, zanim zostało przejęte przez piratów. W roku 77 pne kapitan Servilius Isauricus przyłączył go do Imperium Rzymskiego. W 67 roku p.n.e. była to baza marynarki Pompejusza. Kiedy Hadrianus odwiedził Attaleię w 130 r.n.e., dał szansę na rozwój. W czasach suwerenności Bizancjum to centrum episkopalne o nazwie Attaleia postępowało zdumiewająco po zajęciu miasta przez Turków. Ponieważ nowoczesne miasto zostało założone na starożytnej osadzie, starożytne ruiny Antalyi są rzadko spotykane. Pierwszym odkryciem były ruiny falochronu portowego i fortyfikacje otaczające port. Część fortyfikacji położona poza parkiem o nazwie Brama Hadrianusa jest jednym z najpiękniejszych zabytków, które zostały odrestaurowane.

Miasto Antalya i region nazwano Pamphylia, co oznaczało żyzną glebę w czasach antycznych, a część zachodnią nazywano Lykią. Przed narodzinami Chrystusa, począwszy od VIII wieku, ludzie zaczęli emigrować z zachodniej części Morza Egejskiego, zakładając miasta takie jak Side i Aspendos. W połowie II wieku p.n.e. król Attalos II. z Pergamonu najechał Side. Kiedy nie mógł przejąć Side położonego około 75 km na wschód od Antalyi, założył sobie miasto, które obecnie jest centrum regionu. Nazywano go Attaleia po nim. Z czasem ludzie zaczęli nazywać to Atalya i Adalya. Dzisiaj nazwa Antalya jest spadkobiercą tych imion. Podczas badań archeologicznych w rejonie Antalyi udowodniono, że ludzie żyli tu już 40 000 lat temu. Od 2000 r p.n.e. do dziś w tej kolejności: Hetycja, Pamfilia, Lykia, Kilikya są jednymi z miast-państw, a za czasów Persów, Aleksandra Wielkiego, a za nim Antigonosa, Ptolemaisa i Selevkosa było pod rządami administracji Pergamońskiej. Później włądza została przekazana Imperium Rzymskiemu. W czasach antycznych miasto nazywano Pamfilią, a założone tu miasta miały swoje złote czasy w II i III wieku. Dawna chwała zaginęła w V wieku.

Kiedy region nazywano Wschodnim Imperium Rzymskim lub jak nazywano je w Turcji, Cesarstwem Bizantyjskim, w 1207 Seldżukowie dołączyli do gry. W czasach księstw anatolijskich miasto było pod panowaniem Hamitogullari, oddziału plemienia Teke. Teke Turks to największa grupa ludności na obszarze dzisiejszego Turkmenistanu, skąd pochodzi naród turecki. W XI wieku część tej grupy wyemigrowała tutaj. W dzisiejszych czasach północ Antalya, Isparta i część Burdur zwana Göller Bölgesi, nadal jest nazywana także regionem Teke. W czasach Imperium Osmańskiego Teke była pod rządami Anatolii, a jej centrum nadal stanowiło centrum współczesnej Antalyi. W tamtych czasach nazywano to rządami Teke. Ale nazwa miasta nosi tylko trochę zróżnicowaną wersję antycznej nazwy tego obszaru i została oficjalnie wydana w czasach republiki.

W drugim okresie XVII w. do Antalyi przybył słynny osmański podróżnik Evliya Çelebi, który odkrył, że w fortecy znajdują się cztery kwatery i 3000 domów, a poza fortecą 24 kwatery. Centrum miasta znajdowało się poza fortecą. Według Evliyi Çelebi port był wystarczająco duży, aby zmieścić 200 łodzi. W ostatnich latach Imperium Osmańskiego Antalya, która była pod rządami Teke, otrzymała suwerenność.

Kaleiçi; będąca w kształcie podkowy większość fortecy jest zrujnowana, a mury otaczają ją od wewnątrz i na zewnątrz. Mury wykonane są przez Hellenów, Rzymian, Bizancjów, Seldżuków i Turków razem. Mają 80 wież. Wewnątrz ścian znajduje się blisko 3000 domów z dachówkami pokrytymi płytkami. Charakterystyczny styl domów nie tylko uczy nas o historycznej architekturze Antalyi, ale także mówi nam, jak żyli ludzie, jakie tradycje i zwyczaje mieli i to w najlepszy możliwy sposób. W 1972 r. wewnętrzny port Kaleiçi i dzielnica Kaleiçi zostały objęte ochroną jako „obszar SIT” przez „Wysoką Radę Starożytności i Zabytków Nieruchomości” ze względu na swoją unikalną konstrukcję. Rada Turystyki otrzymała nagrodę Oskara Złotego Jabłka Turystycznego od FIJET (Międzynarodowe Stowarzyszenie Pisarzy Turystycznych) w dniu 28 kwietnia 1984 r. z tytułu renowacji ukończonej w Kaleici. Obecnie Kaleici jest pełna hoteli, pensjonatów, restauracji i barów, i przypomina centrum rozrywki.

Stare domy Antalyi: Z powodu gorących lat i łagodnych zim domy budowano bardziej niż cokolwiek innego głównie, by zasłonić się przed słońcem i zachować chłód. Ułatwieniami, które umożliwiają swobodny przepływ zimnego powietrza, były dziedzińce i zacienione ściany. Domy były trzypoziomowe, i w nich znajdowały się magazyny, a wejście było korytarzem.

Yivli Minaret: Pierwszą strukturą Antalii stworzoną przez Turków był minaret Yivli. Znajduje się w pobliżu portu w centrum. Zgodnie z napisanym na nim tekstem został on zbudowany za panowania Anatoliana Seldżuka Imperium Sułtana Aladdina Keykubata (1219-1236). Jest to forma ośmiu części cylindrowych i jest pokryta cegłami. Jeśli obok niego wybudowano meczet, musiał zostać zrujnowany. Meczet obok niego został zbudowany dopiero później, 1372 r. w czasach księstwa Hamitoglu przez architekta zwanego Tavaşi Balaban.

Evdir Inn: Na początku XX wieku transport był głównie wykonywany przez konie i wielbłądy, te zwierzęta były również tymi, które przewoziły towar. Karawany potrzebowały karczm, aby pozostały na szlaku. Evdir Han był jedną z tych gospód. Znajduje się nad autostradą na północ od centrum Antalyi. Jeden km na wschód od dzisiejszej autostrady Antalya-Korkuteli, 18 km od centrum miasta. Najciekawszą częścią jest ostrołukowe wejście, które zostało zbudowane przez Seldżuków na początku XIII wieku.

Wodospady Düden: Ten wodospad znajduje się około 10 km na północny-wschód od centrum Antalyi, jest to jedna z naturalnych piękności symbolizujących miasto. Spada z wysokości 20 m. Głównym źródłem jest dzielnica Kırkgöz. Dolny wodospad Düden znajduje się w drodze do Lara-Beach, około 10 km na południowy zachód od centrum miasta. i spada z klifów o wysokości 40 metrów. Jedna z kultowych piękności Antalyi.

Wodospad Kurşunlu: Znajduje się na wschód od centrum miasta, na autostradzie Antalya-Alanya po przejechaniu 24 km, można do niego dojechać skręcając na autostradę w kierunku Sparty 7 km dalej. To naturalne piękno jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc z jego zielonym otoczeniem w głębokiej dolinie. Spacer po okolicy zajmuje około pół godziny. Tu i tam są stawy i kałuże, a w wodzie żyje dużo ryb. Fauna tego obszaru jest również bardzo interesująca. Wodospady Düden, Kurşunlu i Manavgat są łatwo dostępne lokalnymi autobusami i grały role w wielu tureckich filmach jako tła.

Perge: Znajduje się 18 km od centrum miasta Antalya w pobliżu Aksu Bucağı. Ze względu na położenie nad szlakiem handlowym Kilikya - Pisidia było to ważne miasto w Pamfilii. Powstał w tym samym czasie, co inne miasta w Pamfilii (w VII wieku pne). Perge był również bardzo ważny dla chrześcijan. Święty Paweł i Barnaba odwiedzili miasto. Bogaci ludzie, tacy jak Magna Plancia, sprowadzili do tego miejsca kilka ważnych zabytków. Pierwsze badania archeologiczne zostały rozpoczęte przez Uniwersytet w Stambule w 1946 r., A znaleziono teatr, stadion i ulicę kolumnadową, która tworzyła starożytne ruiny miasta Agora.

Ariassos: Możesz dotrzeć do Ariassos po przejechaniu autostrady Antalya-Burdur 48 km i po 1 km skręcając w lewo. Usytuowany na zboczu wzgórza warto zobaczyć jego kąpiele i grobowce skalne. Najpiękniejsza ruina wznosi się na początku doliny, która wchodzi do miasta Ariassos, bramy miasta. Został zbudowany przez Rzymian i nazywany „Trzema Drzwiami” przez miejscowych ludzi za trzy łuki, stąd trzy wejścia. Zadziwiającą cechą miasta jest to, że trzy czwarte obszaru miasta to pozostałości nekropolii, która jest wyjątkowo monumentalnym grobowcem.